🔸حمایت از حقوق انسانی مردم فلسطین

🔹بیانیه نهضت آزادی ایران

@nehzatazadiiran

📌حمله ۷ اکتبر حماس به شهرک نشینان غاصب پس از حصر چندین دهه‌ای در بزرگترین زندان روباز جهان، هرچند که دفاع مظلوم از عزت، آزادی و استقلال به شمار می‌رود، اما گروگان ‌گرفتن غیر نظامیان با سنت پیامبر اسلام در جنگ‌های دوران رسالت و توصیه‌های موکد آن پیامبر سازگار و قابل دفاع نمی‌باشد.

📌پیشنهاد صلح سه مرحله‌ای اسراییل، که رییس جمهوری آمریکا می‌کوشد ابتکار آن را در آستانه انتخابات برای جلب آرای مردم در رقابت تنگاتنگ با ترامپ به دست گیرد، با طرحی که دولت نتانیاهو عرضه کرده است، جز تسلیم و خودکشی حماس حاصلی ندارد. هرگونه توافق قبل از آتش بس کامل و تضمین تداوم آن و خروج اسرائیل از نوار غزه موجب ذلت پذیری مردم فلسطین خواهد شد.

📌تغییرات اساسی مناسبات دو دولت‌ ایران و اسراییل پیش و پس از انقلاب بر کمتر کسی پوشیده است. اما آنچه پرسش برانگیز به نظر می‌رسد، تغییر نگاه اکثریت ملت ایران نسبت به فلسطین است.

📌مشکل اشغال فلسطین در این زمان، نسبت به دوران پیش از انقلاب، با نسل کشی ٨ ماه گذشته اسراییل در غزه به مراتب پیچیده تر شده و توجه افکار عمومی ملت‌های آزاده جهان به سرنوشت فلسطینیان افزایش چشمگیری یافته است. سئوال این است که چرا داوری اکثریت مردم ایران خلاف این روند است؟

📌اینک، نبض آزادگان جهان در غزه می‌زند، در حالی که از استادان و دانشجویان معتبرترین دانشگاه‌های آمریکا تا سازمان‌های حقوق بشری، مقامات سیاسی در سازمان ملل، یهودیان آزاده و عدالت طلب در آمریکا و اروپا ، نمایندگان ۱۴۳ کشور جهان در سازمان ملل متحد و شخصیت های برجسته به این نسل کشی اعتراض کرده‌اند، چرا در شرایط کنونی و به‌رغم سوابق تاریخی، بسیاری از هموطنان جوان ما از مردم مظلوم فلسطین حمایت نمی‌کنند؟

📌نهضت آزادی ایران، ضمن حمایت از حقوق انسانی مردم مظلوم فلسطین و ابراز همدردی با خانواده های داغدیده آنان، سیاست های نسل‌کشی و نقض حقوق بشر دولت آپارتاید اسرائیل و دولت های حامی آن، به ویژه آمریکا، را محکوم دانسته و امیدوار است که با حمایت افکار عمومی در جهان به ویژه روشنفکران در آمریکا و دولت های دیگر حامی اسرائیل و نهادهای بین المللی ذی‌ربط، رسالت انسانی خود را در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و جلوگیری از سیاست های ضد انسانی دولت اسرائیل و برقراری صلح و آرامش در منطقه به انجام رساند.

@nehzatazadiiran

📎متن کامل بیانیه را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-06-16-3

‍ ‍ 🔸جامعه پیامبرپسند مبتنی بر آزادی، عقلانیت و عدالت است

🔹محمدتقی فاضل میبدی

@nehzatazadiiran

اگر در جامعه‌ای، عقل‌ها خفته باشد، در آن جامعه رحمت و هدایت وجود ندارد. به همین دلیل روایتی از پیامبر(ص) داریم که می‌فرمایند: «بنیاد دین، عقل است». یعنی اگر بشر عقل خودش را به کار نگیرد، دین هم به کار او نمی‌آید، به همین دلیل تعقل‌ورزیدن، تدبر ورزیدن و تفکر ورزیدن از سفارش‌های موکد قرآن و از تعالیم پیامبر(ص) است.

اگر در جامعه‌ای عقل سرکوب، استبداد فکری حاکم شود، انسان‌ها از جهت خردورزی و اظهار عقیده و بیان آزاد نباشند، قطعاً چنین جامعه‌ای جامعه پیامبرپسند نیست. متقابلاً اگر در جامعه‌ای داوری با عقل باشد، «رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» بودن نصیب آن جامعه می‌شود. ولی اگر در جامعه داوری با زور و ترس همراه باشد، آن جامعه جامعه پیامبرپسند نیست. در جامعه‌ای عقلانی و اخلاقی، عدالت اجتماعی پیاده می‌شود.

متأسفانه اکنون می‌بینیم برخی در تلویزیون سخنانی درباره اسلام و دین می‌گویند که جز خرافات چیز دیگری نیست. اگر خرافات را در جامعه و رسانه مطرح کنیم و به پیامبر(ص) نسبت‌های ناروا بدهیم، قطعاً چنین کاری باعث گریز نسل جوان از دین می‌شود که متأسفانه امروز چنین اتفاقی افتاده است.

من نمی‌دانم چرا برخی بزرگان در قبال برخی از بدعت‌ها ساکت هستند؟ در واقع چرا کسانی که فحشا را فقط بی‌حجابی، به ورزشگاه رفتن و دوچرخه‌سواری بانوان می‌دانند، چرا نسبت به دیگر بدعت‌ها در جامعه ساکت می‌شوند؟ آن هم بدعت‌هایی که باعث می‌شود آبروی اسلام از بین برود.

در جامعه‌ای که به تعبیر قرآن در آن «قول زور» یعنی سخنان بیجا گفته شود و «وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ»، یعنی اموال بیجا خورده شود، رانت‌خواری و سوءاستفاده مالی وجود داشته باشد، آن جامعه پیامبرپسند نیست.

ناامنی فقط به این معنا نیست که داعش وارد کشور شود، این یک مصداق ناامنی است، ولی اگر کسی در اظهار فکر و عقیده خود بترسد و یا اگر کسی نگران آینده خودش باشد، این نگرانی‌ها در روح و روان مردم، نوعی ناامنی ایجاد می‌کند.

به نظر من یکی از دلایل افزایش تعداد آمار مبتلایان به  سرطان در جامعه، به این دلیل است که روح مردم، روح شاد و فرحناکی نیست. اگر روح مردم شاد و فرحناک نباشد، سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود، وقتی ایمنی بدن هم کم شود، بدن مستعد هر نوع ویروس و آسیب خواهد شد.

نمی‌شود به مردم بگوییم نماز بخوانید، ولی نسبت به آسایش و رفاه آن‌ها بی‌توجه باشیم، یا بگوییم جامعه حجاب داشته باشد، ولی رزق آن‌ها‌ آن‌طور که باید و شاید فراهم نباشد، طوری نیست؛ نه این طور حرف زدن درست نیست و مردم چنین چیزی را نمی‌پسندند. اگر معیشت و امنیت جامعه در معرض آسیب قرار گرفت، نباید از آن جامعه انتظار ایمان داشت، بلکه به تعبیر قرآن در آن جامعه کفر ایجاد می‌شود.

امروز باید ببینیم جای کدام یک از پیام‌های پیامبر(ص) در جامعه خالی است. یعنی باید ببینیم آیا «لیقوم الناس بالقسط» مورد نظر خدا و پیامبر که همه مردم باید عادلانه در جامعه زندگی کنند، در جامعه امروز برقرار است یا نه؟ آیا «يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ»، یعنی رزق مردم در همه جا فراهم باشد،  است؟ آیا «كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً» یعنی اطمینان نسبت به یکدیگر و آینده وجود دارد؟ اگر همه این‌ها باشد، یعنی ما پیرو پیامبر(ص) هستیم و پیام پیامبر(ص) زنده است، اما اگر این‌ها ‌نباشد، ما غفلت کرده‌ایم.

امروز در کشورهای اسلامی، فقط اسم پیامبر(ص) آن هم موقع گفتن اذان وجود دارد، اما رسم پیامبر(ص) در جامعه امروز برقرار نیست. امروز در جوامع اسلامی همه به‌دنبال جنگ قدرت و یا مسابقه تسلیحاتی هستند.

وجود اسلحه در کشورهای اسلامی هیچ افتخار نیست، بلکه وجود رحمت، عدالت، اعتماد، امنیت و معیشت باعث افتخار است. یعنی اگر در کشورهای اسلامی هزاران انبار  سلاح و موشک باشد، ولی بین مردم آن کشورها، امنیت و معیشت وجود نداشته نباشد، به درد نمی‌خورد و ارزشی ندارد. پیامبر اسلام(ص) با اسلحه، پیام خود را پیاده نکرد، بلکه پیام خود را با اخلاق، سعه صدر، گشادگی روح، لطافت در بیان، نرمی در سخن در مکه پیاده و دل‌ها را به خود نزدیک کردند. امروز در کشورهای اسلام هم حاکمان و هم عالمان آن کشورها از پیام و تعالیم پیامبر(ص) فاصله گرفته‌اند.

اگر جامعه اسلامی بخواهد به پیام پیامبر(ص) نزدیک شود، باید از جوامع اسلامی جهل‌زدایی شود، یعنی مردم آگاهی پیدا کرده و تعقل بورزند. امروز اگر در کشورهای اسلامی عامه مردم در آسایش، امنیت، رفاه و عدالت باشد، مهم و باعث افتخار است، در واقع مهم این است که زیربنای جوامع اسلامی یعنی عقل، عدالت و اخلاق محکم و استوار باشد.

@nehzatazadiiran

🔸«تغییر برای توسعه یا توسعه برای تغییر»

🔹گفت و گو با مقصود فراستخواه

🔹منبع: وب سایت خبرآنلاین

@nehzatazadiiran

📌تغییر برای توسعه، در چارچوب تقسیم کار اجتماعی و تفکیک اجتماعی دنبال می شود که از روشی تدریجی و بدون خشونت تبعیت می کند. اما تغییر برای توسعه، علیرغم خواست اش مبنی بر حرکت بدون خشونت، میدان را متشنج می کند و زمینه برای ظهور آن خشم های فروخورده فراهم شده و در قالب نیروهایی فعال می شود که از آن به هر علتی می خواهند استفاده بکنند؛ از این رو این استفاده از احساسات، فاقد تخریب خلاق خواهد بود.

📌در حال حاضر فرماسیون قدرت، منافع، رانت ها، اساسا ایدئولوژی های رادیکالیستی تولید می کند. ویژگی اصلی ایدئولوژی های رادیکالیستی، وجه غیریت‌ساز آن ها است. با ایجاد و تعریف دشمن، به نوعی به بازنمایی دشمن می پردازند، طرد اجتماعی نیز سازوکار و مکانیزم آن است.

📌پایه‌‎ای ترین سطح عمل اخلاقی دارای نبوغ بقاء، در قالب اعتصاب ها، اعتراض ها، مطالبات و حتی نافرمانی مدنی بدون خشونت، با سبک زندگی متفاوت در جامعه، به نوعی در مقابل وضع موجود ایستاده اند، بدون آن که متعلق به ایدئولوژی های رادیکالیستی بشوند. بلکه می خواهند زندگی بکنند.

📌راهبرد تغییر برای توسعه، بسیج اجتماعی است؛ در انتخابات شرکت نکن، فردا یک دعوت دیگر و... در حالی که توسعه برای تغییر در صدد جلب مشارکت عملی است و هر نیرو با توجه به نوع تخصص اش و نه فقط در حوزه سیاسی، دعوت به مشارکت می شود مانند مشارکت در گردهمایی های همسایگی برای حل مشکلات محله، یا ایجاد سازوکارهایی برای اعمال شفافیت و درجریان قرار گرفتن مردم در باره آیین نامه ها، لوایح و طرح‌ها یی که در کمیسیون های مختلف مجلس و یا دولت بررسی می شود تا از این طریق دولت و مجلس همه دیدگاه ها را بگیرند و سیاستگزاری ها را با مشارکت همگانی جامعه پیش ببرند. به عبارت دیگر توسعه برای تغییر دنبال جلب مشارکت عمومی و تغییر برای توسعه، دنبال بسیج اجتماعی است.

📌کیستی مردم، در تغییر برای توسعه، یک واژه و نگاهی زبانشناختی است. دمکراسی بر مردم تاکید دارد. اما در توسعه برای تغییر، هستی اجتماعی مردم دارای اهمیت است. به این معنا مردمی که قرار است آزاد باشند، تا چه اندازه، از سازمان اجتماعی ، توانایی و مهارت برخوردارند تا بتوانند با هم گفت و گو و یا توافق، در اختلاف یکدیگر را تحمل و یا با مهارت خود مسایل را حل بکنند؟ یعنی به هستی مردم و نه واژه مردم توجه می کند. در توسعه برای تغییر، ثبات مهم بوده و به عبارت دیگر آزادی را اجرایی می کنند.

@nehzatazadiiran

📎متن کامل گفتگو را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-06-15-2

🔸بدون دمکراسی تفاوتی نمی‌کند که دولت با نفت اداره شود یامالیات

🔹مهران ارژنگ

🔹منبع: هفته‌نامه صدا، شماره ۱۸۹ مورخ ۲۶ خرداد ۱۴۰۳

@nehzatazadiiran

📌درمقاطعی که حاکمی با تز "دیکتاتوری مصلحانه" بصورت اراده گرایانه و بدون اتکا به ظرفیت‌های اساسی کوشیده سکان امور را به سمتی بچرخاند که خیر و صلاح کشور را در آن می‌دیده، نفت  دستمایه‌ای ‌بوده که روند نیل به هدف را تسهیل می‌کرده. رضا شاه آنگاه که متوجه شد کمپانی دارسی  دفاتر‌حسابهایش در لندن است‌ و با هماهنگی دولت انگلستان تغییراتی در نحوه محاسبه سود داده که  سهم درآمد ایران را به یک سوم مالیات پرداختی به دولت ملکه کاهش دهد چنان عصبانی شد که قرار داد را در آتش انداخت و سوزاند.

📌پهلوی دوم نیز که میدانست دودمانش با کودتا بر سریر قدرت نشسته و با کودتا برقرار مانده‌، ارتش را ستون فقرات حاکمیت قرار داد. کمبود بودجه و درآمد که مانع تحقق چنین هدفی بود با افزایش درآمد ارزی پس از نخستین شوک نفتی رفع شد و محمدرضاشاه، که از درآمد سرشاری بهره‌مند شده بود، کوشید با گشاده‌دستی بیشتری به گسترش و تقویت ارتش همّت گمارد؛به‌طوری‌که قبل از افزایش قیمت نفت در سال ١٣۴٩، بودجه نظامی ایران ٨٨٠ هزار دلار بود، اما در ١٣۵٢ به یک میلیون و ۵٠٠ هزار دلار رسید.

📌در چهل سال پس از انقلاب ۵٧ نیز دولت‌های متفاوت همزمان با انتشار پول پر قدرت به عنوان موتور مولد تورم ‌کوشیده‌اند با فروش دلارهای حاصل از صادرات نفت به زیر قیمت بازار، تورم را  کنترل کنند در حالیکه عملا با اینکار تنها بروز تورم را اندکی به تعویق می‌انداختند و رانت و ویژه‌خواری  اقتصادی ایجاد می‌کردند.

📌پس از انقلاب نظریه‌ای که نفت را مانع اصلی قوام دمکراسی در منطقهمیدانست و اتکا به اقتصاد غیر نفتی را تجویز می‌کرد به تدریج غلبه گفتمانی یافت. با افزایش تحریم‌های بین‌المللی و عدم امکان صدور نفت خام، اتکای دولت به درآمد ناشی از مالیات و حذف سوبسیدها جایگزین اتکا به درآمد نفتی شد. مفروض اولیه پیشنهاد دهندگان این نظریه که حتی قبل از شدت گرفتن تحریم‌های بین‌المللی  نیز مطرح می‌شد؛ شیفت اقتصاد به سمت مالیات بود تا بصورت ناخواسته باعث عدم تمرکز قدرت در دولت نیز بشود.

@nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-06-15-3

🔸انتخابات در جمهوری اسلامی هم می‌تواند به دموکراسی‌سازی کمک کند؟

🔹مجید شیعه‌علی

🔹منبع: کانال تلگرام صدای نوین خراسان

@nehzatazadiiran


ابتدا باید ببینم اقتدارگرایی موجود در دسته‌بندی‌های سیاسی کجا قرار می‌گیرد؟
در چند دهه اخیر حکومت‌های استبدادی که انتخابات برگزار می‌کنند افزایش یافته‌اند. این نوع خاص از استبداد را در سال ۲۰۰۶ لویتسکی و وی به عنوان «اقتدارگرایی انتخاباتی» معرفی کردند.

با طرح «اقتدارگرایی انتخاباتی» یک دسته‌بندی سه‌گانه از انواع اقتدارگرایی ایجاد شد؛

۱) اقتدارگرایی بسته: به کلی فاقد انتخابات هستند یا انتخابات‌ها برای یک پارلمان یا قوه مجریه در سطح ملی نیست. در کشورهایی مانند چین و عربستان انتخابات‌های ملی وجود ندارد.

۲) اقتدارگرایی انتخاباتی هژمونیک: انتخابات در سطح ملی دارند اما یا تک کاندیدایی است و به صورت رفراندومی برای تایید دیکتاتور موجود انجام می‌شود، یا تمامی کاندیداها از یک حزب یا جریان سیاسی است و رقابتی وجود ندارد، یا به تعریفی دیگر بیش از ۷۵٪ ترکیب پارلمان از یک حزب سیاسی است و مخالفان درون حکومت بنا بر ساختارهای موجود شانسی برای کسب رای بیش از یک چهارم ندارند.

۳) اقتدارگرایی انتخاباتی رقابتی: هر چند انتخابات در این حکومت‌ها آزاد نیست، ساختارها و قواعد انتخاباتی زمین بازی را به یک سمت شیب کرده است، سلامت انتخابات تهدید می‌شود اما دست‌کم از دو یا چند حزب یا جریان سیاسی کاندیداهایی برای رقابت در یک انتخابات ملی حضور دارند.

جمهوری اسلامی در طول تاریخ ۴۰ساله خود در میان اقتدارگرایی هژمونیک و رقابتی در رفت‌وآمد بوده است. تاریخ جمهوری اسلامی را می‌شود به سه بازه تقسیم کرد:

۱. اقتدارگرایی هژمونیک اولیه (خرداد ۶۰ تا خرداد ۷۶)

۲. اقتدارگرایی رقابتی (خرداد ۷۶ تا دی ماه ۹۶)؛ با وجود بحران‌ها و سرکوب‌های متعدد دوره مذکور اقتدارگرایی رقابتی بود.

۳. اقتدارگرایی هژمونیک دوم (دی ۹۶ تا اردیبهشت۱۴۰۳)؛ در این دوره حاکمیت تصمیم گرفت رقابت در انتخابات را کنار بگذارد.

و‌ به نظر می‌رسد حال به دلایل گوناگون دوباره به اقتدارگرایی رقابتی بازگشته است.

اما جمهوری اسلامی صفت دیگری نیز دارد که آن را از اقتدارگرایی‌های انتخاباتی دیگر متمایز می‌کند. روحانیون در ساختار جمهوری اسلامی حق وتو یافته‌اند و بر نهادهای انتخاباتی اولویت دارند. لویتسکی و وی حکومت‌هایی را که در آن بخش‌های انتخاباتی تحت سیطره نظامیان یا روحانیون قرار می‌گیرند را «دموکراسی هدایت‌شده» می‌نامد.
بر این اساس شرایط امروز جمهوری اسلامی را می‌شود به صورت یک «اقتدارگرایی انتخاباتی رقابتی هدایت‌شده» معرفی کرد.

حال سوال ما مشخص‌تر است:

آیا انتخابات می‌تواند یک «اقتدارگرایی انتخاباتی رقابتی هدایت‌شده» را به سمت دموکراسی ببرد؟

جواب بله است!

هر چند بسیاری از اقتدارگرایی‌های رقابتی به عقب رفته‌اند و به اقتدارگرایی هژمونیک یا بسته بدل شده‌اند و برخی دیگر به صورت پایداری اقتدارگرایی رقابتی مانده‌اند اما برخی از آن‌ها گام به پیش گذاشته‌اند و به دموکراسی‌های رقابتی تبدیل شده‌اند.

بسیاری از پژوهش‌ها تایید می‌کنند که شانس اقتدارگرایی‌های رقابتی از اقتدارگرایی هژمونیک و اقتدارگرایی هژمونیک از اقتدارگرایی بسته برای دموکراسی‌سازی بیشتر است. این مولفه نشان دهنده تاثیر انتخابات‌های غیردموکراتیک بر دموکراسی‌سازی است.

دو مثال: حکومت ترکیه و مکزیک با وجود تفاوت‌های بسیار با جمهوری اسلامی هر دو اقتدارگرایی‌های هژمونیکی بودند که ابتدا به اقتدارگرایی رقابتی هدایت‌شده بدل شدند و در گام بعدی تبدیل به دموکراسی‌های رقابتی شدند. البته دموکراسی‌سازی در این کشورها مسیر طولانی برای کامل‌تر شدن دارد و هنوز آزادی‌های سیاسی و مدنی با تهدیدهایی روبه‌رو هست اما تجربه آن‌ها نشان می‌دهد که ظرفیت انتخابات غیرآزاد، ناسالم، غیرمنصفانه و صرفا تا حدی رقابتی و تحت سیطره بخش‌های غیردموکراتیک (نظامیان یا روحانیون) می‌تواند مسیر دموکراسی را باز کند

@nehzatazadiirab

🔸منتشر شده در توئیتر محمد توسلی

@nehzatazadiiran

خبر ابتلای جناب آقای دکتر ⁧#صادق_زیبا_کلام⁩ استاد دانشگاه و منتقد حاکمیت به بیماری سرطان موجب تاسف و نگرانی است.
‏انتظار می رود هرچه زودتر دکتر زیبا کلام آزاد شود تا به موقع معالجه ایشان امکان پذیر گردد.‏جای منتقد حاکمیت، زندان و حصر نیست.

🔸پیام تبریک جلال جلالی زاده به مناسبت انتخاب دبیر کل جدید نهضت آزادی ایران

@nehzatazadiiran

🔹متن پیام به شرح زیر است:

به نام خداوند مهربان
برادر ارجمند جناب آقای دکتر محمد حسین بنی اسدی

انتخاب جنابعالی را به سمت دبیر کل حزب پرافتخار نهضت آزادی تبریک گفته ،ضمن آرزوی سلامتی و موفقیت برای جنابعالی در ادامه مسیر پر دشوار دفاع از حقوق ملت ،عدالت و آزادی همانند پیشگامان نهضت و سپاس از زحمات و تلاش های جناب آقای مهندس توسلی در حضور پرشور خودشان در چندین سال گذشته ،امید است همچنان جنابعالی و همراهانتان در دفاع از حقوق همه ی ایرانیان با هر قومیت و کیش و آئینی همچون گذشته مصمم و جازم باشید. سربلندی و سرفرازی جنابعالی و همراهانتان را در فروزان نگه داشتن شعله ی آزادی خواهی و عدالت طلبی از پروردگار بزرگ خواستارم

جلال جلالی‌زاده
دبیر اصلاح طلبان کرد
٢۴خرداد١۴٠٣

@nehzatazadiiran

🔸از امکان تا امتناع دموکراسی

🔹احسان شریف‌ثانوی

🔹منبع»نشریه ایران فردا

@nehzatazadiiran


📌در سال‌های پس از جنگ سرد، ما با طیفی از حکومت‌ها طرفیم که کاملا در میانه دموکراسی و اقتدارگرایی به ثبات رسیده‌اند و دیگر مطالعه این کشورها با نظریاتِ گذار به دموکراسی ممکن نیست. حاکمیت‌هایی که در کنار وجوه اقتداگرایانه دارای نهاد انتخابات و سایر نهادهای مدنی هم هستند. سه مسیر اصلی شکل‌گیری این نظام‌های دوگانه(hybried) را پژوهش‌گران علوم سیاسی به این شکل دسته بندی می‌نمایند:

۱.زوال یک حکومت اقتدارگرا
۲.سقوط یک حکومت اقتدارگرا
۳.زوال یک دموکراسی

📌کشورهای دارای نظام هیبریدی عمدتا کشورهای درگیر در موج سوم دموکراتیزاسیون هستند. آن‌ها بر خلاف کشورهای موج اول دموکراسی‌سازی که ساخت دولتی قوی و کشورهای موجِ‌دوم دموکراسی‌سازی پس از جنگ جهانی دوم که دارای اقتصاد پایدار بودند، فاقد دولتی قوی و دارای اقتصادی ضعیف و ناپایدار بوده‌اند. پژوهش‌ها نشان داده است که هیچ دموکراسی در جهان با تولید ناخالص داخلی سرانه ۶۰۵۵ دلار دچار فروپاشی و بازگشت از دموکراسی نشده‌است.

📌اصل زمینه مهم‌ترین مساله‌ای است که با آن می‌توان انتخابات و کارکردهای متفاوتش در نظام‌های هیبریدی بررسی کرد. بدون فهم دقیقی از زمینه و ساختار نظم سیاسی و ساختار اجتماعی گزاره‌های در باب انتخابات کلی گویی‌های نامشخص و نامعلوم است.

📌در شرایطی که مساله کارکرد انتخابات در این نظام‌ها عمدتا به‌دلایل حیثیتی و تقابل‌های بی‌اساس واضح و روشن نیست. خوب است نگاهی به پژوهش‌هایی دقیق در بابِ‌کارکرد انتخابات در این ساختارها بیندازیم.

@nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-06-18

🔸بررسی سناریوهای انتخابات ریاست جمهوری با حضور علی قلهکی و عماد بهاور

🔹رسانه حرف نو

@nehzatazadiiran

📌قهلکی:

هدف انتخابات ۱۴۰۰ یک دست سازی قدرت بود تا بتوانند اهداف مد نظر را بهتر پیش ببرند‌.

عملکرد ضعیف دولت آقای رئیسی نشان داد که پروژه یک دست سازی کار نمی کند. لذا اگر ایشان به شهادت نمی رسیدند، در انتخابات ۱۴۰۴ با مشارکت بالا مردم، شکست می خوردند.

در دولت آقای رئیسی بحران تصمیم گیری نیز وجود داشت.

براورد من این است که در مشارکت ۴۰ درصد و کمتر از آن اقای جلیلی پیروز انتخابات است. در مشارکت ۵۰ درصد اقای قالیباف و در مشارکت ۵۵ تا ۶۰ درصد نیز پزشکیان رئیس جمهور خواهد شد. شور در فضای مجازی زیاد است اما در کف جامعه من شوری نمی بینم.

📌بهاور:

بدون توسعه سیاسی، نمی توان بحران ها و مسائل اقتصادی را به صورت دائمی و قطعی حل کرد.

حداقل اینکه این دو ( توسعه سیاسی و حل بحران های اقتصادی) باید باهم موازی پیش بروند. ریشه مشکلات اقتصادی بحران های حل نشده سیاسی است.

نمی توان گفت تایید صلاحیت دکتر پزشکیان لطف شورای نگهبان به اصلاح طلب ها بوده است. مسئله اصلی این است که چرا شورای نگهبان بر خلاف قانون اساسی عمل و انتخابات را دو مرحله ای کرده است. به این معنی که ابتدا از بین ثبت نام کننده ها چند کاندیدا را انتخاب (مرحله اول) و سپس (مرحله دوم) نظر مردم را می پرسد‌‌.

انتخابات این دوره در ایران با سایر دوره ها متفاوت است، زیرا اینبار قبل از انتخابات آمریکا رییس جمهور ایران مشخص می شود‌. لذا با توجه به احتمال ریاست جمهوری ترامپ در آمریکا، آقای پزشکیان می تواند گزینه بهتری برای دفاع از منافع ملی ایران باشد.

@nehzatazadiiran

📎فیلم کامل این ویدیو را در لینک زیر مشاهده فرمایید:
https://youtu.be/uMhyNdkan7Q

🔸رای اعتراضی به نام دکتر مسعود پزشکیان برای پیگیری مطالبات ملی:«آزادی و حاکمیت ملت»

🔹بیانیه نهضت آزادی ایران

@Nehzatazadiiran

📌ملت شریف و آزاده ایران؛ مردم ایران برای پیمودن گام به گام راه دشوار آزادی، جان‌فشانی‌ها کرده‌اند و هزینه‌های زیادی متقبل شده‌اند؛ پاسخ حکومت نیز درمقابل اعتراضات و مطالبات، چیزی جز خشونت و سرکوب بی‌پروا نبوده‌ است. به نظر می‌رسد برای خروج از چرخه خشونت و پرهیز از افزایش آسیب‌های ملی، باید از چنین فرصت انتخاباتی در راستای راهبرد اصلاحات جامعه محور بهره گرفت، برای تغییر و اصلاح شرایط کنونی، راهی کم‌هزینه‌تر و مطمئن‌تر از برگزاری انتخابات آزاد و سالم وجود ندارد. حکومت نیز برای دوام و ثبات خویش، راهی جز برگزاری انتخابات آزاد و انجام اصلاحات در ساختار حقیقی و حقوقی خود ندارد. با این حال، همچنان شاهد رفتار غیرقانونی شورای نگهبان در ردصلاحیت بسیاری از افراد شایسته در انتخابات حاضر هستیم و لذا لازم می‌دانیم تا هرگونه تصمیم و اقدام خود در این انتخابات را با اعتراض به این رفتارهای غیردموکراتیک همراه کنیم.

📌 نهضت آزادی ایران طی چند دهه فعالیت خود، همواره بر حفظ و احیای نهاد انتخابات تاکید داشته و بر این باور بوده است که راهبرد اصلاح­‌طلبی در نهایت باید به برگزاری انتخابات آزاد، سالم و رقابتی منجر شود. آنچه این روزها در حال برگزاری است، اگرچه با یک انتخابات استاندارد فاصله دارد اما می‌توان به آن از زاویه یک امکان و فرصت برای جایگزینی نیروهای توسعه‌گرا، توانمند و صاحب دانش در دستگاه دولت نگاه کرد. بنابراین؛ نهضت آزادی ایران وظیفه ملی و دینی خود می‌داند تا از این فرصت هرچند محدود، در جهت استقرار یک دولت کارامد و قابل قبول و تحصیل هرچه بیشتر خیرعمومی در راستای منافع ملی و منافع ملت بهره جوید.

📌نهضت آزادی ایران ضمن تحلیل شرایط حاکم بر کشور و بررسی کاندیداهای حاضر در صحنه، به این نتیجه رسید که دکتر مسعود پزشکیان، کاندیدایی قابل قبول و مناسب بوده و شهرت ایشان در سلامت و پاکدستی و اعتقادشان به مبارزه با فساد و تبعیض، حائز اهمیت است؛ لذا دادن رای به ایشان، هم می‌تواند به عنوان یک رای معنادار اعتراضی به عملکرد حاکمیت انحصاری و رد­صلاحیت گسترده کاندیداها و هم در جهت حرکت به سوی دموکراسی و استقرار یک دولت مردمی و تقویت حاکمیت قانون تلقی شود.


📌نهضت آزادی ایران ضمن اعلام حمایت از دکتر پزشکیان در این انتخابات، انتظارات خود را از ایشان در صورت موفقیت به شرح زیر اعلام می‌دارد:
۱- تلاش در جهت تحقق اصول مغفول مانده قانون اساسی به ویژه مفاد فصول سوم (حقوق ملت) و پنجم (حاکمیت ملت) برای دستیابی هرچه بیشتر شهروندان به آزادی‌های مدنی و سیاسی.
۲- تلاش درجهت رفع فساد و تبعیض در تمام عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی.
۳- تلاش درجهت تحقق حاکمیت قانون و احیای جایگاه نهادهای انتخابی در قانونگذاری و سیاستگذاری‌های عمومی.
۴- تلاش در جهت حفظ یکپارچگی سرزمینی و تمامیت ارضی و کاهش شکاف و تبعیض میان اقوام و گروه‌های اجتماعی مختلف به منظور وحدت ملی.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل بیانیه را در لینک زیر مطالعه فرمایید:

https://telegra.ph/NAI-06-22-3

🔸رابطه‌ی ما، آن‌ها

🔹جستاری در باب مشارکت و‌ تخاصم

🔹احسان شریف‌ثانوی

🔹منبع:نشریه ایران فردا

@Nehzatazadiiran


📌فرصت فعلی انتخابات، فرصت مناسبی است برای باز تعریفِ امر سیاسی. امر سیاسی نه یک امرِ محض و آرمانی است، نه یک امرِ صرف عملیاتی و اجرایی. سیاست نه در چنبره‌ی نظریه‌ باید محدود بماند، نه در یک رویکرد صرف شبه پراگماتیستی اعمال گردد. باید امر سیاسی را در نسبت با واقعیت‌های موجود و در دل یک نظریه‌ی مشخص سیاسی سنجید. حالا که سیاست و امرِ سیاسی در محاق ایدئولوژی، سیاست‌زدایی و زیست سیاست است باید سیاست را از این انسداد تنگ‌نظرانه وارهانید.

📌مشارکت سیاسی در معنای مدرنش یکی از اصلی‌ترین میراث‌های قرارداد اجتماعی است. تصمیم‌گیریِ جمع در باب حکومت و شیوه‌های حکم‌رانی تعریف کلان مشارکت سیاسی است. دو نظریه‌ی اصلی نسبت به مفهوم مشارکت سیاسی وجود دارد:

۱) نظریه‌ی ابزاری که مشارکت سیاسی را منوط به پیگیری یک هدف مشخص می‌نماید. فایده‌گرایان و کثرت‌گرایان مدافعان این فهم از مشارکت سیاسی هستند.
۲) نظریه‌ی تکاملی که مشارکت سیاسی را یک آرمان برای انسان آزاد و آگاه می‌داند. جان استوارت میل و روسو از مدافعان این شکل تبیین مشارکت سیاسی هستند.

📌اما شیوه‌های ابراز و اقدام به مشارکت دو نوع مستقیم و غیرِمستقیم است. در شیوه‌ی مستقیم شبیه به انتخابات، هر فردی مستقیما اقدام به مشارکت و تصمیم‌گیری می‌کند. در شیوه‌ی غیرِمستقیم به میانجی نهادهای نمایندگی مثل احزاب و سازمان‌های مدنی نسبت به قدرت سیاسی امکان اثرگذاری دارد.

📌حال با ذکر این چارچوبِ نظری باید نگاهی به وضعیت مشارکت سیاسی در جامعه‌ی ما انداخت. جامعه‌ای که امکان مشارکت سیاسی مستقیمش همیشه محدود، غیرِآزاد و غیررقابتی بوده‌است و از باب مشارکت نهادی هم در فقدان نهادها واحزاب فراگیر، مستقل و تاثیرگذار عملا امکانی برای مشارکت نداشته‌است. باید به این‌ها یک موج طولانی سیاست زدایی از جامعه را هم اضافه نمود. موجی که به کمک سه شکل اعمال قدرت فوکویی مستقیم و غیر مستقیم به جامعه تحمیل شده است. ۶۴/۵ درصد از جامعه به میزان کمی پیگیر اخبار سیاسی کشور هستند (نموداریک). این بی‌تفاوتی ناشی از عدمِ‌امکان مشارکت مستقیم و نمایندگی است.۴۳درصد افراد تصمیمی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آینده نداشته‌اند (نمودار ۲).

📌این بی‌اعتمادی و بی‌تفاوتی یک واقعیت اجتماعی جدی را در باب مشارکت سیاسی بازگو می‌کند. در فقدان امکان‌های نهادی راستین، آن شبه ظرفیت‌های باقیمانده نه مورداعتماد بخش جدی از جامعه است، نه امکانی از تغییر و تاثیرجدی از این معبر برای بخشی از جامعه وجود دارد. در مورد بخش دیگری از جامعه که تقریبا به شکل پیوسته در انتخابات حاضر است می‌توان تحلیل‌های متفاوتی داشت.

📌رای سازمانی، رای ایدئولوژیک، رای اعتراضی و... . ولی نکته‌ی مهم این‌که در همین کسر وفادار هم، درصد آرای باطله‌ی بالای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نشان‌دهنده‌ی بی‌اعتمادیِ جدی به ظرفیت فعلی نهاد انتخابات و عاملیت‌های درگیر در آن است. مایی که مشارکت سیاسی را ناممکن می‌بیند و آن‌هایی که مشارکت‌کننده سیاسی هستند. در معبرهای مثل مرجعیت اجتماعی دارای اشتراک هستند. در باب مرجعیت اجتماعی و ‌سیاسی در مورد مسائل مهم صرفا ۱۰/۵ درصد به مسئولان کشور و احزاب و گروه‌های سیاسی مرجعیت داده‌اند (نمودار ۵). اختلافِ‌نظر هرچقدر در موارد مصداقی و عینی بیشتر است، در نسبت با مسائل ذهنی و نظری‌تر کم‌رنگ شده است.

📌سیاست به‌مدد ایدئولوژی، فرهنگ، تکامل، جغرافیا، تاریخ و... همیشه در یک رابطه‌ی ما و آن‌ها موضوعیت پیدا کرده‌است. حیات سیاسی چه در سطح ملی و چه جهانی همیشه حیاتی غیریت‌ساز بوده است. تخاصم یا آنتاگونیسم، واقعیت اصلی امر سیاسی است. چطور می‌توان در عین بودن این تخاصم‌های شبکه‌ای و تودرتو حکم‌رانی مطلوب منعطف به خیر عمومی ارائه نمود. ابتدا با آمارهایی حقیقت وجود این تخاصم بحرانی شده درجامعه را آشکار خواهم کرد و‌در نهایت این تخاصم را تحلیل و تبارشناسی خواهم کرد. ....

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-06-24

🔸 امام؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟

🔹بازنشر به مناسبت عید سعید غدیر

🔹 دکتر علی‌اصغر غروی

🔹 روزنامه بهار، اول آبان ۱۳۹۲

@nehzatazadiiran

📌 یکی از مهم‌ترین مسائلی که قرآن بر آن تاکید داشته و اقدام برای به انجام رساندنش را از همه انبیاء و پیروانشان طلب کرده، امامت و پیشوایی از یکسو و تشکیل امت است از دیگر سو، به منزله گروهی که از نظر تفکر در زندگی متحدند، و از یک امام و پیشوا تبعیت می‌کنند. در فرهنگ قرآنی ما ابراهیم اولین پیامبری است که به توحید فراخوانده و سپس تشکیل امت داده، یعنی توانسته است گروهی از انسان‌ها را که دارای یک ملت (اندیشه) هستند گرد هم آورد و صاحبان آن اندیشه، به جهت طرز فکر و ملتِ واحدی که دارند، در اخلاق، ‌منش وکنش، متمایل، منسجم، متماسک، متحد، متعاون، همراه، هم‌مقصد، هماهنگ و هم‌پیمان هستند.

📌 علی (ع) هرگز از حقی در امر خلافت و حکومت که از جانب خدا برای او در نظر گرفته شده و توسط پیامبر ابلاغ شده باشد، حرفی به میان نمی‌آورد. حتی آنجا که می‌خواهد از حق خود برای خلافت دفاع کند، بر ارزش‌ها و شایستگی‌های خودش تاکید می‌کند و مردم را بر این نکته «آگاه» می‌سازد که مبادا در «انتخابِ» خود دچار اشتباه شوند. در تمام خطبه‌های نهج‌البلاغه، نسبت بین «آگاهی و انتخاب» چنان آشکار است که جای هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که نگرش علی (ع) به مقوله حکومت چگونه و چیست! علاوه براین، نگاهی به گفتار، ‌منش و کنش وی در طول ۲۵ سال کناره‌گیری و ۵سال حکومت، موید این مطلب است.

📌 در باور چه کسی می‌گنجد که شیعیان این علی، رسم وی و موعظه او را، که چنگ یازیدن به حبل متین الهی (قرآن) و اتحاد مسلمانان است، کنار نهاده‌اند و به جای تدقیق و تفقُّه در آیات قرآن و عمل به آنچه خداوند در کتاب از آنان خواسته، اسم علی را با فهم ناقص و ناصحیح خود از آیات کتاب و روایات مجعوله در هم می‌آمیزند و بر آتش تفرقه و اختلاف مسلمین هیزم می‌ریزند و آتش‌بیار معرکه می‌شوند و در قالب حُبّ و وَلایت امیرالمومنین، بزرگ‌ترین مظالم را در حق اهداف عالیه، الهی و انسانی شریف‌ترین و زبده‌ترین گوهر جهان بشریت مرتکب می‌شوند و بی‌آنکه کوچک‌ترین سنخیتی در بینش، ‌منش و کنش ایشان با علی (ع) وجود داشته باشد، مفتخرند که شیعه او هستند و منتظر شفاعت و دستگیری وی در آخرت!

📌 چگونه می‌توان تصور کرد که اندیشه علی (ع) معطوف به کسب و حفظ قدرت بوده است؟! و چگونه می‌شود گزاره معطوف به کسب و حفظ قدرت را با این حقیقت تاریخی وفق داد که او می‌دانست ابن‌ملجم مرادی، به دستور خوارج، که اتفاقا همه خود را شیعه و پیرو علی می‌نامیدند، قصد کشتنش را کرده، ولی محافظی بر خود اختیار نکرد و مجرم را قبل از ارتکاب جرم مجازات نکرد؟! علی امام است و مهم‌ترین نقش او، همین امامت و پیشوایی امت است تا قیام قیامت. او حاکم سیاسی مردم برای چند روز گذرا و ناپایدار دنیا نیست. یعنی علی بیش از آن‌که حاکم مسلمین باشد، امام و الگوی بشریت است.

@nehzatazadiiran

📎 متن کامل این مقاله را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-06-25

🔸پاسخ دبیرکل جدید نهضت آزادی ایران به پیام تبریک دبیر اصلاح طلبان کرد

@Nehzatazadiiran

به‌نام آفریدگار مهربان

برادر ارجمند جناب آقای دکتر جلال جلالی‌زاده
دبیر محترم اصلاح‌طلبان کرد

با سلام و با تشکر از تبریک و دعای خیرتان برای توفیق اینجانب و همراهان در ادامه راه آزادی‌خواهی و عدالت ‌طلبی بنیان‌گذاران نهضت آزادی ایران.

اینجانب نیز ضمن قدردانی از تلاش‌های صادقانه و شجاعانه برادر عزیرمان جناب آقای مهندس محمد توسلی، به‌آگاهی می‌رسانم که ان‌شا‌الله حمایت و راهنمایی ها و حضور پر تلاش ایشان در راه دفاع از حقوق اساسی ملت و یاری نهضت و اینجانب، علی‌رغم تغییرات ناشی از ضرورت گردش مسؤلان در سازمان های دمکراتیک، همچنان ادامه خواهد داشت.

با آرزوی سلامت و توفیق خدمت برای جنابعالی، امید است با همفکری و همکاری شما، در دفاع از حقوق اساسی همه ایرانیان از هر دین و آیین و قومیت، به توفیق الهی دست یابیم.

محمدحسین بنی‌اسدی
دبیرکل نهضت آزادی ایران
۶تیر١۴٠٣

@Nehzatazadiiran

🔸 پاسخ دبیرکل جدید نهضت آزادی ایران به پیام تبریک آقای امیر طاهری

@nehzatazadiiran


برادر ارجمند جناب آقای امیر طاهری
دبیرکل سازمان عدالت و آزادی

با سلام و تحیت
از پیام تبریک و حسن نظر جنابعالی سپاسگزارم.

توجه شما به سوابق و تلاش‌های نهضت آزادی ایران طی شصت سال گذشته در راه تحقق آزادی و عدالت موجب قدردانی و امیدواری اینجانب و نهضت ازادی است.
اصول، بینش و روش های دموکراتیک پایه‌گذاران نهضت آزادی، از جمله مرحومان مهندس بازرگان، دکترسحابی و آیت‌الله طالقانی و شاگردان و پیروان خلف آنان، مانند دکتر یزدی، دکتر چمران و دکتر شریعتی، الگو های نهضت آزادی برای ادامه راه به‌ سوی عدالت، آزادی و دموکراسی هستند .
یکی از دلایل مهم امتناع برادر عزیزمان جناب آقای مهندس توسلی نیز از پذیرش ادامه دبیرکلی نهضت آزادی، به‌رغم قدردانی و تمایل بسیاری از اعضا، پای‌بندی به‌این اصول، و روش‌ها از جمله ضرورت چرخش مسؤلان در سازمان‌های دموکراتیک بود، که امید است چون الگویی در سایر نهادهای مدنی سنتی رایج گردد.

در پایان ضمن تشکر از دعای خیر جنابعالی برای توفیق اینجانب و سایر اعضای نهضت، موفقیت شما و آن سازمان جوان و پیشرو را در بسط عدالت و آزا‌دی نه تنها در زادگاهم اصفهان، بلکه در سراسر ایران و علاوه بر آن افزایش هم‌فکری و همکاری فی‌ماببن و دیگر احزاب همسو را از خداوند رحمان خواستارم.

محمدحسین بنی‌اسدی
دبیرکل نهضت آزادی ایران
۶تیر١۴٠٣

@Nehzatazadiiran

🔸 رای دادن در انتخابات، حق شهروندی یا تکلیف شرعی؟

🔹مهدی عرب صادق، فعال سیاسی اصولگرا و مهدی معتمدی مهر،فعال سیاسی

🔹منبع:دیدارنیوز در برنامه "کنکاش"

@Nehzatazadiiran

📌دیدارنیوز ـ حامد شجاعی: دومین برنامه کنکاش با حضور مهدی معتمدی‌مهر، فعال سیاسی و مهدی عرب‌صادق، فعال سیاسی اصولگرا با هدف بررسی موضوع قهر با انتخابات از سوی بخش‌های بزرگی از مردم و نسبت اخلاق و کاندیداتوری در انتخابات در مقام نامزد پوششی برگزار شد.

📌با آنکه قرار است کنکاش مکانی برای تحلیل مسائل گوناگون، به دور از فضا‌های مناظره‌ای معمول باشد، اما بحث مهمانان کنکاش دوم در لحظاتی به شدت داغ و پرحرارت و حتی با فاصله گرفتن از موضوعات اصلی برنامه، با گریز به بحث‌ها و اختلافات تاریخی ناشی از نگاه دستگاه رسمی به قدیمی‌ترین تشکیلات سیاسی فعال کشور دنبال شد.

📌از این رو، برنامه فعلی در کنار انعکاس دیدگاه‌های هر دو مهمان در رابطه با فضای کلی چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری، تبدیل به مکانی برای طرح برخی بحث‌های تاریخی و حتی فقهی و فکری شد.

@Nehzatazadiiran

📎جهت مشاهده فیلم کامل مناظره به لینک مراجعه فرمایید:
youtu.be/rnkwcqqs07g

🔸تحریم انتخابات، آری یا نه؟

🔹اگر به دنبال پاسخ علمی هستید، نتیجه بررسی ۱۷۱ مورد تحریم انتخابات را که توسط یکی از معتبرترین اتاق‌های فکر آمریکا انجام
‌شده است ببینید.

@Nehzatazadiiran